چرخش آرا به نفع ترامپ | آیا نظرسنجی‌ها در آمریکا معتبرند؟
رویداد۲۴ | لیلا فرهادی: چیزی تا انتخابات آمریکا نمانده و نظرسنجی‌ها نوسان بین دو کاندیدا را در ایالت‌های خاکستری نشان می‌دهند. از سوی دیگر ترکیب رای دهندگان هر دو حزب سیاسی در آمریکا در چهار سال گذشته دستخوش تغییراتی شده که مورد توجه کاندیدا‌های ریاست جمهوری این کشور هم قرار گرفته است. هفته‌های پایانی باقیمانده به انتخابات، برخی رسانه‌ها به تحلیل ترکیب رای دهندگان هر کاندیدا و دلایل صحت یا عدم صحت نظرسنجی‌ها پرداخته اند.
آخرین نظرسنجی‌ها در آمریکا چه میگویند؟
نظرسنجی‌ها در آمریکا از رقابت شانه به شانه کامالا هریس و دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری در سطح ملی و در ایالت‌های خاکستری خبر می‌دهد. بر اساس آخرین نظرسنجی «رویترز/ایپسوس»، هرسی با ۴۶ درصد در مقابل ۴۳ درصد، با اختلافی اندک از ترامپ جلوتر است.
دیگر نظرسنجی ملی آمریکا یعنی نظرسنجی «۵۳۸» که به صورت روزانه ایالت‌های آمریکا را رصد می‌کند نشان می‌دهد هریس در نظرسنجی‌های ملی با ۱.۹ درصد اختلاف از رقیب خود پیش افتاده است. این نظرسنجی محبوبیت هریس را ۴۸.۲ درصد و محبوبیت ترامپ را ۴۶.۳ درصد ارزیابی کرده است.
در ایالت‌های کلیدی هم سهم دو کاندیدا تقریبا برابر است. ترامپ در ایالت‌های پنسیلوانیا، جورجیا، کارولینای شمالی و آریزونا از هریس پیش افتاد ه و هریس در میشیگان، ویسکانسین و نوادا از ترامپ جلوتر است.
با همه این احوال از آنجایی که انتخابات در آمریکا به صورت کالج الکترال است، اگر همین اختلاف بین ترامپ و هریس حفظ شود، ترامپ احتمالا پیروز انتخابات خواهد شد، چون مجموع آرای الکترال او از هریس بیشتر می‌شود هر چند ممکن است تعداد رای دهندگانی که به هریس رای می‌دهند از ترامپ بیشتر باشد.
تغییرات جمعیتی در آمریکا به نفع هریس است یا ترامپ؟
سی ان ان در گزارشی به تغییرات در جمعیت رای دهندگان سنتی احزاب پرداخته است. این رسانه میگوید جمعیت رای‌دهندگان سفیدپوست بدون مدرک دانشگاهی، که سنگ بنای رای جمهوری‌خواهان را تشکیل می‌دهند، از سال ۲۰۲۰ تا کنون کمی بیش از ۲ درصد کاهش داشته و برای اولین بار در تاریخ آمریکا به زیر ۴۰ درصد از واجدین شرایط رای دادن رسیده است.
ویلیام فری جمعیت شناس آمریکایی میگوید همزمان با کاهش جمعیت این گروه، م سفیدپوستان با حداقل مدرک دانشگاهی چهار ساله و رای دهندگان رنگین پوست هر کدام از سال ۲۰۲۰ تقریباً یک درصد افزایش جمعیت داشته اند.
سی ان ان میگوید همین تغییرات فزاینده در ترکیب گروه‌های رای دهنده اصلی باعث شده کمپین ترامپ و هریس برای به دست آوردن رای گروه‌های جدید، دستخوش تغییرات شود. مساله اینجاست که امسال، رقابت در ایالت‌های کلیدی بسیار نزدیک است و حتی تغییرات کوچک در ترکیب رای دهندگان در رقابتی‌ترین ایالت‌ها می‌تواند تفاوت جدی ایجاد کند.
ترامپ در هر دو کمپین ریاست جمهوری خود تقریباً به اندازه رونالد ریگان در سال ۱۹۸۴ سهم زیادی از رای رأی دهندگان سفیدپوست بدون تحصیلات دانشگاهی را به دست آورد. با این حال، از آنجایی که سفیدپوستان طبقه کارگر از حدود دو سوم رأی دهندگان در سال ۱۹۸۴ به حدود دو پنجم در حال حاضر کاهش یافته بودند، ترامپ تنها حدود ۴۷ درصد از کل آرا را در هر یک از دو مبارزات انتخاباتی خود به دست آورد، در حالی که ریگان نزدیک به ۵۹ درصد را به دست آورده بود.
تغییرات نژادی و تحصیلی تنها تغییرات چهار سال اخیر در آمریکا نبوده است. آمار‌ها نشان می‌دهد تعداد زنان واجد شرایط رای دادن در آمریکا به ۵۲ درصد واجدین شرایط رسیده است. انتظار می‌رود تعداد بالاتر زنان، به نفع کامالا هریس باشد، اما تحلیل‌های سی ان ان نشان می‌دهد این تعداد نسبت به سال ۲۰۲۰ کمتر شده است و این به نفع ترامپ است.
گروه‌هایی که هریس می‌تواند روی آن‌ها حساب باز کند، رای دهندگان غیر سفیدپوست و سفید پوستان تحصیل کرده دانشگاهی (به ویژه زنان در هر مورد) هستند. جمعیت هر دوی این گروه‌ها در بین رای دهندگان در حال افزایش است، در حالی که جمعیت وفادارترین رای دهندگان ترامپ در حال کاهش است.
سی ان ان میگوید یک واقعیت دیگر هم وجود دارد و آن اینکه زنان در ایالت‌های خاکستری بیشتر از مردان رای می‌دهند و این هم خودش به نفع هریس خواهد بود.
اما بسیاری از تحلیل‌گران میگویند اگر ترامپ بتواند حاشیه‌های امن دموکرات‌ها کاهش دهد یا احتمال رای دادن گروه‌های وفادار به جمهوری خواهان را افزایش دهد، می‌توان بر این تغییرات جمعیتی به راحتی غلبه کند.
بیشتر بخوانید:
آخرین نظرسنجی‌ها از انتخابات آمریکا | تنش در خاورمیانه و جنگ در اوکراین به کمک ترامپ می‌آید؟
چرا نظرسنجی‌ها در آمریکا ممکن است معتبر نباشد؟
برخی تحلیل گران میگویند نظرسنجی‌ها در آمریکا ممکن است با خطا همراه باشد. اتفاقی که در سال‌های گذشته نیز رخ داده است. نیویورک تایمز در گزارشی دو نظریه در مورد چرایی شکست نظرسنجی‌ها در گذشته مطرح کرده است.
این رسانه میگوید نظرسنجی‌ها قبل از ترامپ انقدر وحشتناک نبودند، اما طبعا باید توضیح بهتری نسبت به این عبارت که «حامیان ترامپ به شرکت‌های نظرسنجی جواب نمی‌دهند»، وجود داشته باشد. این رسانه میگوید به همین دلیل گروه‌های برگزاری نظرسنجی حرفه‌ای و تحلیل گران، ۸ سال گذشته را به تحقیق درباره چرایی خطای نظرسنجی‌ها در انتخابات‌ها پرداخته اند. دو تئوری در بین تئوری‌های مطرح شده درباره خطای نظرسنجی در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ از سایر تئوری‌ها جالب‌تر است.
اولین تئوری، تئوری یکپارچه است که تلاش می‌کند توضیج بدهد چرا نظرسنجی‌ها در انتخابات کنگره و در مورد تحلیل دموکرات‌ها خوب عمل می‌کنند، اما در نظرسنجی‌های انتخابات ریاست جمهوری ضعیف ظاهر می‌شوند.
این تئوری میگوید شرکت‌های برگزاری نظرسنجی به رای دهندگانی که در امور سیاسی فعالیتی ندارند، دسترسی زیادی ندارند و این افراد هم غالبا به ترامپ رای می‌دهند.
تئوری بعدی که نیویورک تایمز به آن اشاره کرده، تئوری وصله پینه است. در این تئوری، اشتباهات نظرسنجی در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ ممکن است مشابه به نظر برسند، اما در واقع بسیار متفاوت بودند. این تئوری میگوید عدم دسترسی به افرادی که در سیاست درگیر نیستند تنها دلیل اشتباه نظرسنجی‌ها نبوده ست.
بر اساس این تئوری مواردی، چون بی توجهی به موضوع تحصیلات و موضوع کرونا بر خطای نظرسنجی‌های قبلی تاثیر داشتند. در سال ۲۰۱۶ بیشتر نظرسنجی‌های ایالتی وزن زیادی را برای تحصیلات قائل نبودند. تا قبل از سال ۲۰۱۶ داشتن یا نداشتن مدرک دانشگاهی متغیر مهمی برای رای دموکرات‌ها و جمهوری خواهان محسوب نمی‌شد، اما از این زمان به بعد این متغیر مهم شده است.
مساله رای دهندگان بلاتکلیف هم شاخصی است که در این تئوری به عنوان عامل خطا به آن اشاره شده است. در انتخابات ۲۰۱۶ تعداد رای دهندگان بلاتکلیف و رای دهندگانی که به شخص ثالث رای دادند، بسیار زیاد بود. این رای دهندگان در سبد جمهوری خواهان بازی کردند.
سال ۲۰۲۰ نظرسنجی‌ها حتی بدتر از سال ۲۰۱۶ عمل کردند. تئوری وصله پینه میگوید کرونا اتفاق خارق العاده‌ای بود که همه آمریکایی‌ها را تحت تاثیر قرار داد. بسیاری از مردم از خانه هایشان بیرون نرفتند و همین هم بر تعداد آرا تاثیر زیادی گذاشت. این در حالی است که افرادی که تلفنی جواب شرکت‌های نظرسنجی را می‌دادند بسیار زیاد بود.
در نهایت نیویورک تایمز میگوید این توضیحات نشان می‌دهند نظرسنجی‌ها دچار مشکلاتی بوده اند که برخی از آن‌ها برای سال ۲۰۲۴ حل شده و باید امیدوار بود که اشتباهات محاسباتی سال ۲۰۲۰ و ۲۰۱۶ در انتخابات این دوره تکرار نشود.
